صعود اندوه

ساخت وبلاگ
نمایش مشخصات آرش آزرم

در وسیعِ دشتی
قامتِ کوهی
توده ی اندوهم را
پیچ پیچان
چونان دود
می بَرد بر افلاک
و گره می زند
نوکِ آن را
گاه با ابر
گاه با ماه و ستاره
گاه با خورشید سوزان
گاه پیدا گاه پنهان
و پس از سرد شدن

شاعر:آرش آزرم

شعر نو...
ما را در سایت شعر نو دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان بازدید : 178 تاريخ : چهارشنبه 12 خرداد 1400 ساعت: 22:28