بر یاد رفته

به عهد وپیمان وتو سوگند
گرفتارم من ،
شمع دل افروزی ومن
پروانه کویت ،
این جان سوخته شود هدیه راهت ،
در کوچه بر زن به گدایی شده مشهور
آن کس که تو را دید
انگشت بدهان گرفته مبهوت تو گردید!
این

شاعر:بهرام معینی