نقد یک شعر با همکاری کاربران سایت ، شماره 9

سلام

نقد شعر هفتگی:

نقاشی

***

قلمي برگیر
از جنسِ انگشت سرو
پرِ آن
صد مژه ی شعله ور از نگاهِ عشق .
رنگِ سرخش ...
اشک چشم مادر
و سياهي
همه ازچشم اندازی به خلاء
در چشمِ جوانیم .
بوم هم سفید
از جنسِ گرسنگیِ محض ...
خفته درخاطره ی کودکِ آن سوی چراغ قرمزِ شهر .
حال ...
نقشي از پيچشِ بی حاصلِ انديشه
به مغزِ گوسفندانِ کر و لال بکش !
خواب را جاري کن
از کوه
تا ساحل امنِ پوچی !
و صدای نفسِ پر تپشِ زنجير را ...
- يادت باشد حتمن -
در ميانِ زوزه ي بادِ خزان ،
مثل یک لخته ی خون ...
رنگ روغن بکشي
رنگ وحشیِ جنونِ خنجر !
چه کسی می داند ؟!
شايد یک روز ...
قفس از ترانه ی زندگی پر کشيد و رفت !
و رها شد دست از کرختِ کورِ رگها
و کبوترهای سپیدِ نقاشی کودکان شهر
بر بومِ نقشِ خیالِ من و تو
چون شادی
کوچیدند !

- - , .