« هبوط گنگ »

درنگی نیست بودن را
در این مه گون هوای ساکتِ بی روحِ تنهایی
اگر تاجی، زِ دانایی
کلاه شب کلاهی های این قوم به یغما برده را باشد
من از بودن
به این غمناکْ بن بستی
من از نبضِ حیاتِ آن هبوط گنگ

شاعر:سعیده کریمی