روزگار غریب

سهم من از زندگی فقط غم بود
روزگار هم با من بر سر جنگ بود
دور افتاده ز عشق
قلب بیمارم ، بود در تپش
جدایی بر من گران بود
حاصلش گریه های بی امان بود
حال که غرق گشته ام در این همه غم
ماه من کجایی تا

شاعر:رحمان امیری