"بی سوارمن"

کوچ میکردیم
با گله و چادرهایی که
بوی شیر می دادند
بوی مشک و عنبر
☆☆☆
من ترک اسب سواری می نشستم
که یک شب بی ستاره ی ایل
رفت و برنگشت
☆☆☆
داغش به گونه است
که من هنوز سیاهپوشم
که از داغ حسرتش

شاعر:فرح شهابی