قهوه تلخ

یک دفعه دنیا قهوه ی تلخی
در استکان شعرهایم ریخت
من هم بدون لحظه ای تردید
نوشیدم و اشکم دمادم ریخت
رفتی و دنیای قشنگ عشق
خالی شداز زیبایی تصویر
انگار پشت پای تو پرشد
افسانه های آه ِ دامن

شاعر:پریسا مصلح