تنهایی نیمکت

پشت حیاط نیمکتی کهنه و خیس خورده است
جنس آن از چوب ولی سخت تر از سنگ
زیر باران های پائیزی مانده است زیر طوفان های شهر
زیر گرد و خاک این فصل های سرد
آن طرف باغچه منم
که سکوتم آغشته به صدای

شاعر:امیرمحمد آبک