افسانه

می پیچم به دور تنت
پریشان می کنم
باور ایستاده قامتت را
افسانه موهایم
تعبیر می شود در تاکستان نگاهت
غلیظ نفس می کشی
جهانت گیج میشود
کافیست
فنجان قهوه ات را
من بریزم
آنوقت تمام فال های

شاعر:نازنین نوریان