مهمان عزیز

من نه آنم که تو دانی
رازسپارم به جوی روانی
سینه را تنگ بفشارم
خرد شود همه آنچه بگمانی
در خلوت دل زار نشینم
به دورازهردیده پنهانی
بزم دل با غم یار آرایم
تو ندانی چیست این مهمانی
مست شوم

شاعر:فریبا دهقان