تنهاییِ بی همه چیز

من که قدم از قدم بر نمیداشتم چه شد که در گوشِ کرِ دنیا داد زدم؟؟؟چه قمپُزی ورم داشته؟؟
چه شد؟؟من که هیچوقت زورم به تنهاییِ بی همه چیز نمی رسید
پُز دادنم به آدمک هایِ سردرگُمِ بدبخت تر از خودم

شاعر:شیما جمال