میهن

«شب»
سایه با بارشِ شبواره تو را دوش گرفت
روحِ بیدارِ تو را سخت در آغوش گرفت
درّه ی نورِ مرا کُشت به دریای سیاه
بر تنِ پنجره ها پرده ی خاموش گرفت
بر رخِ شبزده ی کلبه ی خورشید نشست
جلوه ی منظره

شاعر:فرشید افکاری