دلنوشته های من

هر بار سوختم
غم هایم جان به در بردند
غصه ها شدند فریاد
بر آرامش جانم
در دادگاه زندگی
به جرم قتل لحظه ها
شدم محکوم به اعدامی
که طناب دارش را فلک بافته بود
کاش غم هایم مبتلای سرطان می

شاعر:فرحناز نخستین شکوری