.: در انزوا بمیری :.
در انزوای خویشم بی پروا و بی ریشم
چون بی کس و بی جانم افسانه ی درویشم
هم ناله و هم خارم هم در پی غم خوارم
هم صحبت دیوارم هم سنگر احرارم
چون چوب خورده این دل بی کینه و
شاعر:احمد حبیب پور دیزج
شعر نو...برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان بازدید : 181