یک داستان واقعی

دیشب مثل همیشه با اندوه رنج هایش نخوابید
عادت داشت به قرص به بلعیدن آرزوهایش
به فروخوردن رویاها و بغض هایش به تنهایی
و صبح چون همیشه شتاب رفتن که بیدارش کرد سراسیمه پاشد
عجیب بود خیلی

شاعر:مرتضی ابراهیم پور (اسرار)