هر جایی

چه باشی در کنارم
چه با رفتن
ببندی کوچه را
چون لوطیان خنجرین ابرو
بیاندازی ز چشمت، بشکنی پای غزل‌هاییکه می آیند چون سقط ای
درد در پهلو.
من از تاریخ آدم
در طلوع اولین لبخند
به سوگندی که بستم

شاعر:جواد تبخ