تویی که آیینه وار بودی

در توالی نبودنت ، چگونه تصویر کنند
پنجره های به غم اندود
طراوت پیشینه ی فصلها را
چگونه امید به شکوه نشانَد
مخروبه ی آرزوهای محال را
در حوالی من
چقدر آشیانه ی پرندگان بی آواز است
به کدامین

شاعر:زهرا یوسفی