ماه و عاشق

در این شب تیره و تار
ماه برنشسته بر سر کوه " سپید "
ماه گفت: ای نیمه مه کز چه فسرده ای همچو گلبرگ گل ها؟
دست بر زنخدان و دیدگان به زانوی غم نگران!
دست ها سردو لرزان چون جانی مرده
گرت هوای

شاعر:مهوش امینی