تو..

بهار اومَه دلِ مو خینهِ بی تو
گل بووینه هم سَوز نٖیده بی تو
نِشَهسَن ری وَ ره تٖیَلِ کالُم
نَیوئی آخرش سِه ایبویه سی تو
هَمَی خاک خدایَ گشتم اما
نَدا پیدا کسی خوب سی مو چی تو
خدا دونِه

شاعر:زینب خلیلی فر