عشق سوزی

عجب دنیای مرموزی
که من شب را نمی فهمم
که روزم می شود با او
و شب با یاد او روزی
عجب دنیای مرموزی
که عشق آمد دلم را دید
میان قلب من خوابید
سپس خیشی کشید از بر
تمام قلب را کاوید
سپس بذر محبت را

شاعر:عباس یزدی زاده راوری