لحظه ایی خدا شوم

زندگی را تا کجا باید دوید
تا به کی تا چه روزی باید این همه رنج را کشید
روی شانه های زخم خورده که باید زندگی را خوب دید
زندگی از بین ما گویی پا برهنه رفته است
جسد زندگی را که بی کفن دفن کرده

شاعر:مرجان ساداتی