ظلم زندگی

خسته ام خواب گران خواهم و بیدارم باز
می رهم از خود و در خویش گرفتارم باز
کوه کتمان رخ خورشید بپوشانَد و آه
سایه ای سوخته بر سینه ی دیوارم باز
آیِنه بودم و صیقل زده ی صدق و صفا
سنگها خورده به

شاعر:الهام امریاس