تو باشی

آه از دلهره ی دوری و عشقی که تو باشی
فصل نو آمده و علت شعرش که تو باشی
مانده ام کار دلم را! به نگاهت سوگند؛
آخر از دست روَد دل به همانجا که تو باشی
شهدِ شیرینِ حضورت به هوس نوش کنم
مرضِ قند گرفتم

شاعر:سید حسین براتی