مهربان

روزی در گذرگاه ؛
یک پیرمرد جانکاه ،
فریاد بر سر آورد ،
ای مردمان شهرم ،
من در رنج و نیازم ...
و آن سو ز یک خود پرستان ،
آن جسم های بی جان ،
آن تنها به خود چسبیده ؛
رو کرد و گفت که نادان :
درهم راه

شاعر:محمد رضا ذبیحی دان