انبوهی از اندوه

این جماعت ...
تو را از من می پرسند
تمام نبودنت
خلاصه میشود
در یک آه...کوتاه...بغض آلود
و یک جواب ناقانع
چله ی تابستان است و
گرمای تنت
در من قندیل بسته
گر میگیرم
عرقی سرد مرا همراه می شود
به

شاعر:پری برقی نیارق