زمستانِ هیچ

ابرها
چون گهواره ای نعش زمین را
بغل گرفته اند
ایستاده ام و از دور نگاهت می کنم
قطار
بی هیچ صدایی
تورا با خود می برد
آه که این زمستان
دست از سر تقویم بر نمی دارد
دلم با هیچ دوستت دارمی
گرم

شاعر:علی رفیعی