معرفی سبک(قالب )شعری پاپریک -قسمت اول

بنام شاعر هستی ،خدا

معرفی سبک(قالب)شعری پاپریکpaperik

قسمت اول

با سلام و درود خدمت اساتید،شاعران و اعضای محترم سایت شعر نو

مقدمه:
فرزین خورشیدوند هستم 32 ساله و حدود 24 سال منظم و پیوسته در قالبهای مختلف شعر می نویسم و حدود 8سال است که در این سایت حضور دارم.بارها عزیزان در مورد شیوه نگارش اشعارم سوالات بسیاری نموده اند که مختصر توضیحی داده شده و به زمان دیگری جهت معرفی کلی قالب نوشتاری ام ،موکول گردیده که اکنون زمان آن فرا رسیده است.

نقد ها و ایراداتی همیشه به اشعارم وارد شده که عموما بخاطر نگاه کردن به آثار از دریچه سبک های ادبی معمول و رایج بوده و بدلیل عدم معرفی سبک شعری ام ،گاها موجب سردگمی مخاطبان عزیز شده است.

دوستی اینگونه میگفت : در مدل نوشتاری شما ،هم هست و هم نیست بسیار است(هم کلاسیک هست و هم نیست-هم بوی نو دارد و هم ندارد و در مجموع شبیه هیچ سبک دیگر نیست .

در اینجا لازم است اشاره کنم که مقدمات این قالب جدید(پاپریک)از سال 1388 در شورای نشر شعر فارسی و وزارت ارشاد آماده و بررسی شده و هم اکنون حدود 50 نفر از شاعران عزیز که برخی در این سایت حضور دارند،بدین سبک می نگارند(ولو بهتر از این حقیر)

قصد دارم در سلسله نوشته های ادبی با عنوان (معرفی سبک شعری پاپریک)این قالب را بیشتر به دوستان بشناسانم که از یک سو دریچه ای جهت ورود شاعران جوان بدین عرصه شده و از سوی دیگر ،عزیزانی که در این شکل می سرایند،هدف دار تر و با چارچوب مشخص تر،بسوی تکامل این سبک نوظهور قدم نهاده و پیش گامانی بزرگ در این راه طولانی شوند...

در چند نوشته ابتدایی ،توضیحاتی تکوینی در سبک های مرسوم داده خواهد شد و سپس در قالب کارگاه ها و مناظره های زمان بندی شده ،بنده و برخی از دوستان این سبک(پاپریک)پاسخگوی سوالات شما عزیزان خواند بود...

معنای لغوی پاپریک،((پروانه ))بوده و از قالب های شعر پست مدرن(پسانوگرا) محسوب می شود که کاملا متفاوت از پست مدرنیسم غرب بوده و به نوعی مظاهری شبه پست مدرنیسم بدون مولفه های منفی غرب داشته که رنگ و بوی فرهنگ ایرانی تر دارد.
بعنوان مثال از مولفه های پسا نوگرای غربی (رکیک)بوده که اصلا در این قالب جایگاه نداشته و یکی از تفاوت های آن با شیوه های مرسوم می باشد و به گونه ای اخلاق بنیان تر از آن است.

از مشخصه های بارز این سبک(پاپریک)عدم وجود حصر های نوشتاری( که بیشتر در قالب های کلاسیک به چشم می خورد) بوده و از سوی دیگر آهنگین بودن آن است(نظر شخصی بنده اینست که شعر بدون آهنگ،وجو ندارد و یاشعر نیست)

اشتباه نشود که این سبک(پاپریک)نه آمیزه ای از خلا های بینابینی سایر قالب هاست و نه تلفیقی از نو و کلاسیک...

در این قالب جدید(پاپریک):معنا و مفهوم و آهنگ،بیشترین حرف را برای گفتن دارد...
بصورت اجمالی به مولفه های کلی این سبک اشاره کرده و در نوشته های آتی به مرور تمایزات پاپریک با سایر قالب ها و توضیحات تکمیلی خواهم پرداخت...

در سبک پاپریک علاوه بر ویژگی های کلی شعر پست مدرن،ویژگی های اختصاصی آن نیز بایستی ملموس باشد که شامل موارد زیر است:

1)بی قاعدگی (فقدان نظم مرکز محور)
2)الفاظ عامیانه و تکیه کلام های چند زبانه
3)عدم قطعیت(شک اندیشی)
4)رشد غیر خطی
5)ساختار نا متمرکز
6)تکرار و تسلسل
7)ذهن گرایی(تجریدگرایی) در عین احساس
8)انتزاع(آبستره)
9)دو پهلویی و جریان سیال ذهن
10)به چالش کشیدن دین و افکار کهن(بدون اهانت به هیچ رسالت توحیدی)
11)جدال با سنت در عین بازگشت به اصالت
12)معنا گریزی
13)نگاه متفاوت
14)چند صدایی(پلی فونی)
15)تصویر اسکیزوفرن
16)شکست روایت
17)مرگ مولف
18)اصالت کلمات
19)محتوای بکر و بی بدیل
و مواردی دیگر ...

در پایان ضمن تشکر از دوستان ،خواهشمند است قبل انتقادات ،فرصتی جهت ارایه تمام زوایای قالب(پاپریک) داده شود و در فرصت مشخص از تمامی منتقدان،جهت به چالش کشاندن قالب ارایه شده(پاپریک)دعوت بعمل آورده خواهد شد...

با سپاس:فرزین خورشیدوند(بی تخلص) بتاریخ سیزدهم تیرماه نود و پنج-