شومینه ی شاعر کُش

من از خلوتگه شعرم
تو را ناديده دور از من!
به گيسوي هزاران واژه مي بافم
بدين بد والگي خفته در متنم
تو مهمان مني امشب
بيا ته مانده ي جام تو را
بر سر كشم
شايد
به يك بدمستي والا
فرو شويم دل از

شاعر: عاکف-م