هر بار که با جاے خالیت
روے نیمکت تنهایے ام راز و نیاز میکنم
یڪ پروانه ے آبے جاے تو نشسته
آرام، بیصدا، گوش به حرفهایم میسپارد
من فکر میکنم
شاید این پروانه ے آبی
قاصدے از سمت
شاعر:فاطمه مصطفایی
شعر نو...برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان بازدید : 143