پژواک تلخ

جیغ باکتری ها
تا آسمان می رفت
جسم گناه ، غوطه ور
در رطوبت خون
قعر زمین شکافت
از حدقه بیرون زد جنون
حشرات دیوانه صف بسته بودند
برای تیغ زدن
به رگ خاک
جمله ی سردی بر پیشانی سنگ
سکوت می پاشید بر

شاعر:فرحناز نخستین شکوری