دلی باید...

در این لَخت از زمان
که غوغایی ست در سرهای سر مستان
و رگهاشان
ز خون تازه گشته پر ز جنب و جوش
دلم ز اندوه انبوه است
چه سخت است دیدن شادی
و خود نتوان شاد بودن
در آنجایی که ناشایست است غم خوردن
چه

شاعر:ناصر محبی