هوای بی هوایی

چه خوشا هوای آنکس که ندارد او هوایی
که هوا نداشتن به زهوای بی هوایی
چه خوشا غریب بودن به دیار خلوت خود
که هزار بار بهتر زهزار آشنایی
چه بسا ز درد گفتن که به از دوا و درمان
چه بسا اسیر بودن که

شاعر:فاطمه لشکری(راحیل کرمانی)