خدایا جز تو چه کسی را دارم

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيم
بی تابی و انتظار کلامی از گلهای باغچه یا حتی نم نم باران و اشکهایم بعد از جاده های مه گرفته .
بی تابم بی تاب از این دوری و انتظار آمدن نوری از جنس لطافت طلوع و ساعتهای بی تاب دقایق و دقایق تشنه ی ثانیه ها و ثانیه ها که عطش دیدارت را دارند و از نیامدنت...
بیا!
فقط بیا
خدایا
تمام شدن این ثانیه ها و دقایق و قرنهای نیامدن منجی ، به کدام گوشه از این وسعت بی کرانت بسته است؟
به کدامیک ؟
به آه پسربچه ی یتیمی که آه خواهر را با ناله ی مادر سودا می کند و در اوج کودکی غیرت دارد و مردانه چشم در چشم نامردمان شهر میدوزد تا چشمی خواهرکش را چشم نزده باشد!؟
یا به سکوت دل آن پیرزن که پس از سالها مهمانداری و پذیرایی اکنون با آن همه مهمان در گوشه ای از آسایشگاه سالمندان...؟!
یا به آغوش پدری که سایه ی امنیت شده است و نامرد با آتش گلوله سایه ی قهرمان زندگی را بر سر کودک کوتاه میکند؟!
یا آن کودکی که شنا نکرده و به دریا نرسیده روی ماسه های ساحل به کویر خشک و بی جان خوابیده است و مادر هم نیست که در آغوشش گیرد؟!
...
خدایا
یک نگاهم به در روزگار و یک نگاهم به ساعتهای رفته و نیامده
به ساعتهای تنهایی و اشکهای گرمم که سرد شده اند و میترسم میترسم از این دوری و انتظار که نمانم و نباشم
خدایا تورا به اشکهای مادران داغ دیده و اشکهای یتیم که میدانم به درگاهت عجیب حرمت دارند و خون آنها که هنگام شهادت لبخند میزنند و آنان که اسم اعظمت را میدانند و یا هوی عارفان و اشکها و سوز دل عاشقان و گریه های گاه و بی گاهم ، منجی عالم را برسان .

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيم

اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن

صَلَواتُکَ علَيهِ و عَلي آبائِهِ

فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ

وَلِيّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِيلًا وَ عَيْناًحَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً

وَ تُمَتعَهُ فِيهَا طَوِيلااللّهُمَّ صَلِّ علي مُحَمَّدْ وَ آلِ مُحَمَّدْ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
يا اللَّهُ يا رَحمنُ يا رحيمُ يا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثبِّت قَلبِي عَلي دِينکَ

مرتضی دوره گرد (هیوا)
التماس دعا

- - , .