تفکر در کجا جای دارد ؟

ساخت وبلاگ

تفکر در کجا جای دارد ؟ تفکر ! واژه ای با معنایی مبهم. زمانی که می خواهی درباره اش توضیح دهی ، آن را به کار گرفته ای . بنابراین ما در درون تفکر زندگی می کنیم و خود زندگی ، نوعی از تفکر است. این دو ، به صورتی در هم تنیده وجود دارند.

زندگی کردن چیست ؟ همین کاری که انجام می دهیم ، در شب و روز ! زندگی واقعا همین است ! باور ندارید ؟

خوب ! بسیاری باور ندارند و گمان می کنند که زندگی ، امری است مبهم و سراسر رنج و عذاب ! آن موقع ، می توان به این نحوه ی زیستن ، زندگی گفت .

پیچیده کردن مسائل آسان و آسان کردن پیچیدگی های عالم از هنر های بی بدیل ما است ! این مایی که می گویم ، مای نوعی است ! همگی ما که درباره ی جهان تامل می کنیم از این فرمول غلط استفاده می کنیم !

باور کنید زندگی به همین سادگی است و از قضا همین سادگی کار را پیچیده تر می کند زیرا ما به سادگی خو نگرفته ایم. ساختن مفاهیم دهن پر کن از افتخارات ما است ! حرف هایی که هیچکس نفهمد ، جز خودمان و چند نفر دیگر .

ما در عالم ژست ها ، زندگی می کنیم. دوست داریم مدام ژست بگیریم چون با خود خودمان مشکل داریم ! ژست ، همانند یک نقاب عمل می کند و ما را مصون می کند از هر گونه انتقاد ، حتی انتقادی سازنده و از جنس صداقت .

در عالم ژست ها تفکر میسر نیست. باید از عالم ژست ها بیرون آمد. البته بیرون آمدن از چنین عالمی آسان نیست. زیرا ژست ها به ما هویت می دهند و برای ما اعتبار درست می کنند. چه کسی حاضر است از چنین اعتباری دست بکشد ؟ هیچکس !

حتی من هم از این ماجرا مصون نیستم. زمانی که شروع به نوشتن این متن کردم تنها خودم بودم اما اکنون تبدیل به یک ژست شده ام چه بخواهم و چه نخواهم.

ما عادت داریم مدام از یکدیگر تعریف کنیم و باز تعریف کنیم و باز ... چه زمانی می خواهد تمام شود ؟ ژست ها ، مانع بزرگی هستند. ما دوست داریم ژست آدمی خوب و بی آزار را بگیریم اما تا چه زمان ؟

خطر آنجایی حاد می شود که ژست های ساخته و پرداخته خودمان و محیطمان را باور کنیم و گمان کنیم که واقعا چنین است.

کانت به ما آموخت که باید میان بود و نمود تفاوت قائل شویم. این درس بزرگی است. ما همواره با جهان نمودها در ارتباط هستیم. به تعبیر دیگر در جهان پدیدار ها. ما آنچه را که آشکار می شود درمی یابیم نه آنچه که واقعا هست. ژست ها ، پدیدار هستند اما زمانی که گمان کنیم واقعا هستند یعنی دچار خطایی راهبردی شده ایم، بسیار راهبردی !

ادامه دارد ...

شعر نو...
ما را در سایت شعر نو دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان بازدید : 198 تاريخ : سه شنبه 24 فروردين 1395 ساعت: 2:46