سبکبار تر از ابر

بی مرگ سواران شب حادثه هایید

خورشید نگاهید و در آفاق رهایید

مرداب کجا فرصت پیدا شدنش هست

آنگاه که چون موج از این بحر برآیید

چون صخره صبورید شب شیطنت باد

رنجوریتان نیست از این فکر رهایید

در سینه ی تان زهره ی صد موج نهفته است

حالی که سبکبارتر از ابر شمایید

شب تا برسد یاد شما می سد از راه

در یاد شماییم که آیینه ی مایید

آن روز نبودیم که این قافله می رفت

با ما که نبودیم بگویید کجایید

ماندیم و نراندیم و نشستیم و شکستیم

رفتید و شنیدیم شهیدان خدایید

14/2/65