از هستی بیاموزیم: گیاه کبرا

گیاه دارلینگتون ، یک گونه گوشتخوار و تنها عضو از جنس parlingtonia و از خانواده Sarraceniaceae ( ساراسنیاسه ) میباشد.
زیستگاه این گیاه مناطق کوهستانی شمال غرب آمریکا از جمله کالیفرنیا و اورگان است.
نام رایج این گیاه cobra plant (گیاه مار کبری) است که به علت شباهت ظاهری این گیاه با مار کبری میباشد.
این گیاه در سال 1841 توسط گیاه شناسی به نام ویلیام و در کوههای شستا کشف شد.
دارلینگتون که از حشرات تغذیه میکند ، مانند بسیاری دیگر از گیاهان گوشتخوار مناطق معتدل نیاز به خواب زمستانی دارد و در این زمان برگهای خود را نیز حفظ میکند.
این گیاه دارای ریشه هایی نازک و بسیار کوتاه میباشد که توانایی بازسازی دارند از این رو در برابر آتش سوزی مقاوم است. برگهای دارلینگتون منحصر به فرد میباشد ، لوله ای شکل بوده و شامل یک سیال است که به هضم حشرات در دام افتاده کمک میکند.
رنگ برگهای این گیاه ارغوانی مایل به قرمز است که عطر و بویی شبیه به عسل دارد و این 2 فاکتور باعث جذب حشرات به سمت این گیاه میشوند.
وقتی حشره ای روی این برگها مینشیند، فرار کردنش بسیار دشوار است.
زمانی که حشره به دام می افتد به علت دیوارهای لغزنده گیاه و حرکت پیچشی آن ،طعمه قادر به فرار نخواهد بود وبه قسمت پایین لوله میرود ، سپس توسط باکتری های موجود در حشره ای که داخل سیال قرار گرفته است تجزیه میشود و نیتروژن آن توسط گیاه جذب میشود.
گل های این گیاه که از بهار تا اوایل تابستان بر روی گیاه مشاهده میشوند به رنگ زرد- بنفش هستند و دارای 5 کاسبرگ سبز بوده و کاسبرگ ها بزرگتر از گلبرگ های قرمز میباشند.
این گیاه در فصل زمستان به خواب زمستانی میرود و بهتر است در جایی باشد که دمای آن در زمستان به -12 درجه برسد.( دارای زمستانی سرد باشد.)
دانه های این گیاه کوچک بوده و در حدود 3 میلی متر میباشد.
گرده افشانی توسط نوعی سوسک صورت میگیرد.

" گیاه کبرا یک ویژگی دیگر هم دارد که در جست و جوی اینترنتی نیافتم و بسیار آموزنده است.
همانگونه که می بینید تنها راه ورود زیر اندام گل واره ی این گیاه گوشتخوار قرار دارد و پس از ورود به درون این دام و نیافتن شهد، حشره به دنبال گریزگاه می گردد...
و اینجاست که گیاه، کاربری هنرمندانه ، شگفت آور و ماهرانه ی خود، و پرده ای از آفرینش را به نمایش می گذارد:
پیکره ی گیاه به گونه ای ساخته و پرداخته شده است که روشنایی را همچون پنجره های به هم پیوسته ی بی شمار به درون باز می تاباند و بر خلاف سایر گیاهان که روشنی می نوشند و سبزینه می پوشند، این گیاه از روشنی برای گستردن دام بهره می گیرد.
پس حشره ی فریب خورده به دنبال بیرون رفت با پنچره های بی شمار روبرو و سر در گم و سرنگون می شود و به گونه ای دم به دم تا ژرفای گیاه ، و آرام آرام فرو می رود ...
دریغ از آن که راه رهایی همان دریچه ی تاریک بود.
فریب پنجره های دروغین را نخوریم، سراب ننوشیم ."