ای معشوقم ننگ به این دار تنهایی .افسوس برلحظه های جدایی .گر کند روزگار بی معرفت بر من لطفی . جدا کند روحم از این جسم وجان بی هیچ عطفی .شدم دیوانه از درد عشق .مانده ام درون قفس مثال مرغ عشق .ای یارتا به کی بت پرستی .تابه کی درون می خانه مستی .نگو که یکتا پرستی . آخر پیمانت را با کدام خدا بستی
برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان بازدید : 37