چشمان سیه

پاے چشمان سیه را در جهانم باز ڪن

گیره‌ے موبند را از گیسوان خود دَرار

سردے آغوش من را با تنت اهواز ڪن

راز شاعر گشتنم، از چشم زیباے تو شد

حضرت انگیزه، ڪشف رمزهاے راز ڪن

راه و رسم خوب‌رویان جهان بد‌عھدے است
بشڪن این رسم ڪھن، اسب وفا را تاز ڪن

بوے عطر بڪر گندمزار موهایت بیار

پرده‌ے عاشق شدن را با دلم آغاز ڪن

عشق را با حسرت دیدار خود زیبا نما

احتمال دیدنت را با دلم ابراز ڪن

زندگے شیرینے لبخندهاے ریز توست

حڪم خوشبختے من را با لبت احراز ڪن

زیر و بم‌هاے تنت، اسرار پنهان توٵند

دست من را با جهان مبهمت دمساز ڪن

#علی_سلطانی_نژاد