دریافت ارز مبادله ای
به صورت کلی منظور از ارز، واحدهای پولی است که در کشورهای غیر از کشور اصلی مورد استفاده قرار میگیرند. به عبارت دیگر، ارز همان پولهای خارجی است که به وسیله دولت توزیع میشنود و در اقتصاد کشور گردش دارند. برای انجام معاملات مالی در داخل هر کشوری ملزم به داد و ستد وجوه بر حسب پول رایج ملی همان کشور هستیم اما در معاملات مالی بین المللی باید وجوه را به صورت پول رایج کشور مقابل یعنی به شکل ارز پرداخت کنیم. به عنوان مثال ما برای خرید کالا در داخل کشور از واحد ریال استفاده میکنیم اما برای خرید کالا از آمریکا باید وجه را در واحد دلار آمریکا بپردازیم. اما منظور از ارز مبادله ای چیست؟ ارز مبادله ای، ارزی است که توسط دولت در مرکز مبادلات ارزی جهت واردات برخی از کالاهای معین توزیع میشود. قیمت ارز مبادله ای کمتر است اما به صورت محدود و کنترل شده عرضه میشود. در حقیقت به دلیل افزایش ارزش ارز، دولت دست به عرضه ارز مبادلهای زده تا از بار مالی که بر دوش دولت است بکاهد.
اما ارز مبادله ای به همه کالاها اختصاص نمییابد. دولت کالاهای وارداتی را به ده گروه تقسیم کرده است. ارز مبادله ای شامل حال کالاهای گروه دهم یا همان کالاهای لوکس نمیشود اما نه گروه دیگر مشمول دریافت ارز مبادله ای هستند؛ البته هرچه توان تولید داخلی کالاهای این نه گروه افزایش پیدا کند؛ دولت ارز مبادله ای کمتری بابت آنها ارائه خواهد کرد.
ارز مبادله ای در مقایسه با ارز آزاد
مبنای تعیین قیمت ارز مبادلهای چیست؟
تعیین ارزش ارز مبادله ای در
بر عهده بانک مرکزی است. بانک مرکزی، سبدی از ارزهای معامله شده در صرافیهای قانونی را در نظر میگیرد و با توجه به نرخ اولیه حاصل از این معاملات پس از کسر کارمزد و دو درصد از این نرخ، قیمت ارز مبادله ای را تعیین میکند.