شرکت تجاری چیست

نه قانون مدنی و نه قانون تجاری تعریفی از شرکت تجاری به دست نداده است. بلکه صرفاَ به ذکر انواع آن بسنده کرده است. با عنایت به مقررات تجاری و مالی می توان گفت : شرکت تجاری عبارت است از نوعی شرکت عقدی که به موجب قوانین تجاری و مالی برای انجام امور بازرگانی و بردن سود با سرمایه معین تشکیل و منشا پیدایش شخصیت حقوقی در حقوق خصوصی می شود .

• از جمله سایر تعاریف مطرح شده از شرکت عبارت است از :

_ شرکت تجاری اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را گویند. ( راشدی اشرفی ، علیرضا ، حقوق تجارت  کاربردی ، ص 29-28 )
_ شرکت تجاری قراردادی است میان دو یا چند شخص که بنا بر آن هر یک از شرکاء آورده ای با خود به شرکت می آورد با این وصف که مالکیت هر شریک نسبت به آورده اش منحل می گردد و آورده ها به مالکیت شخص حقوقی شرکت در می آید و سود و زیان نیز به نسبت مقرری بین ایشان تقسیم گردد. ( توکلی ، محمد مهدی ، مختصر حقوق تجارت ، ص 68)
_ شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند. ( ستوده تهران ، حسن ، حقوق تجارت ، جلد یک ، ص 191 )
شرکت های تجاری تاجر محسوب می شوند چه موضوع آن ها تجاری باشد و چه از لحاظ شکلی تجاری باشند. انواع شرکت های تجاری در ماده 20 قانون تجارت احصا شده است ؛ شرکت سهامی ، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت مختلط غیرسهامی ، شرکت مختلط سهامی ، شرکت نسبی و شرکت تعاونی تولید و مصرف. شرکت های با موضوع تجاری شرکت هایی هستند که برای امور تجاری تشکیل می شوند ؛ مانند شرکت های تضامنی ، نسبی ، مختلط و شرکت با مسئولیت محدود ، اما شرکت هایی که شکل شان تجاری است ، به صرف صورت شان تجاری تلقی می شوند ؛ چه موضوع آن ها تجاری باشد یا نباشد مانند شرکت های سهامی عام و خاص. در واقع هرگاه موضوع فعالیت فعالیت شرکت های سهامی امور مندرج در ماده 2 قانون تجارت باشد ، هم از لحاظ موضوع تجاری است هم از لحاظ شکل ، اما اگر برای امور مدنی تشکیل شود تنها شکل آن ها تجاری خواهد بود.

• وجوه افتراق شرکت های تجاری و مدنی

در ماده 571 ق. م آمده است شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد به نحو اشاعه. ( مالکین متعدد ) این معنا را می رساند که تعداد شرکا حداقل باید 2 نفر باشد و ماده 590 ق. م نیز تاییدی بر این ادعا می باشد. این تعریف ناظر بر اشاعه اموال بین چند نفر می باشد. اثری که به وسیله عقد بیع ، هبه ، صلح و حتی وصیت می تواند ایجاد شود همچنین شرکای شرکت به جای پیدا کردن حقوق در شی ء واحد ممکن است مشترکاَ در کلیه دارایی و اموال و درآمد و … دارای حقوق و مزایایی شوند.
با توجه به تعریفی که از شرکت های مدنی و تجاری ارائه گردید به تفاوت هایی میان این دو نوع شرکت پی می بریم از جمله :
1. در شرکت مدنی موضوع شراکت ممکن است امور و موضوعات تجاری یا غیرتجاری باشد در حالی که در شرکت تجاری موضوع فعالیت شخص حقوقی امور تجاری است.
2. شرکت مدنی ممکن است به صورت قهری ایجاد شود به همین علت در تشکیل آن وجود قصد و اراده شرکا لازم نیست در حالی که شرکت تجاری حتماَ باید با قصد سود بردن تشکیل گردد.
3. مسئولیت شریک در شرکت تجاری بر حسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم ، محدود به میزان سرمایه ، تضمین تمام سرمایه یا مختلط باشد اما در امور مدنی مسئولیت منفرد می باشد.
4. شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری باید مشخص باشد.
5. کلیه شرکت های تجاری مطابق ماده 583 ق. ت دارای شخصیت حقوقی هستند اما در قانون مدنی ذکری از شخصیت حقوقی مثل مدنی به عمل نیامده.
6. مطابق ماده 412 ق. ت در مورد شرکت های تجاری قواعد مربوط به ورشکستگی اجرا می گردد در حالی که شرکت های مدنی مشمول قواعد اعسار می گردند.
7. در شرکت های تجاری به محض تشکیل یک شخصیت حقوقی ایجاد می گردد در حالی که در شرکت های مدنی اینگونه نیست.
8. در شرکت های تجاری نظر اکثریت به عنوان نظر جمع قابل اعمال است ولی در شرکت مدنی نظر جمع اکثریت شرکا اعتباری ندارد.

لطفا وارد حساب کاربری خود شوید و یا اگر عضو نیستید عضو شوید تا بتوانید محتویات این قسمت را مشاهده نمایید

لطفا وارد حساب کاربری خود شوید و یا اگر عضو نیستید عضو شوید تا بتوانید محتویات این قسمت را مشاهده نمایید