حس کرده ای؟

نگاهی نگران را
که همیشه به دنبالت خیره میماند

دلی پر مهر را
که مدام شور تو را میزند

صدایی گرم را
که تا دهان باز کنی با جانم و عزیزم به استقبالت می آید

گوشی شنوا را
که ساعت ها پای درد و دل هایت می نشیند

آغوشی باز را
که برای تک تک دلتنگی هایت جا دارد

شانه ای استوار را
که پناهگاه خوبی است برای بغض ها و اشک هایت

دستانی ناب را
که ناز موهایت را میکشد

اشک شوقی را
که پشت پیشرفت ها و موفقیت هایت جاریست

غصه هایی را
که در مسیر ساختن فردایت پنهانی میخورد

زمزمه ی دعایی را
که درهر نمازش برای عاقبت به خیریت به زبان می اورد

وچه بسیار آن هایی را که هیچ گاه نفهمیده ایم از حس مادرانه شان
اینهمه از کسی برنمیاد بی چشم داشت برایت
جز مــــــادر