عزیزُم لالالالا رودُم لالالالا

عـــزیـــزُم لالالالا، رودُم لالالالا

لا لا لا بخواب رودِ قشنگمُ
گل نازُم، رفیق ِ روز تنگمُ
لالالالا گل بابونه ام
بخواب که ویرونه دلِ دیوونم
لالالالا گل کاشونه ی مُو
رفتیُ تاریک واوی آسِمونِ خونه مُو

دی رودُم لالالالا
جونم لالالالا

لالالالا جون دلِ مُو
لالالالا گُل خونه مُو
لالالالا دلِ دیوونه ی مُو
بیو دشتی بخون فایزی بهر دل تنگم
که گُلم رفتهُ مُو بدجور دلتنگُم

دی رودُم لالالالا
جونم لالالالا

مُو لالات می کنم ای رودِ نادونم
مُو لالات می کنم ای ریشه جونم
نمیدونم تا کی باید بر سر بالینت بیشینُم
تا عمُرم سر آیدُ تموم شه داغ این دلِ ویرونُم

دی رودُم لالالالا
جونم لالالالا

پ.ن:این لالایی برگفته از لالایی های شهر من بوشهر است که برای همدردی با دل داغدیده برادران و خواهران کرد زبانم نوشته شده است .
در پناه حق باشید