"شبستانِ مست"

عاشقِ چشمان تو شد آینه
مستِ خرامانِ تو شد آینه

گر چه ز لبخند تو پُر دیدمش
باز که حیرانِ تو شد آینه

آینه در آینه پیدا شدی
محوِ شبستانِ تو شد آینه

جلوه ی حق تا متجلی شود
دست به دامان تو شد آینه

با همه ی بی دلی اش عاشقِ
موی پریشان تو شد آینه

فکر نمی کرد کسی می شود
با لب خندانِ تو ، شد، آینه

عشق مرا ریخت به برگ خزان
گرمِ بهارانِ تو شد آینه

هیچ به وصف تو نیفزود چون
عاشقِ چشمانِ تو شد آینه