شعر نو

حسرتا ؛ گوئی که چین دامنش؛ترک برداشتههزاران درد،و هزاران قوم،برش پرچم افراشته،مرا بر بامش بخوان نالانسکوت، در برابرِ هجوم آنانهزاران بار تاختندهر هزاران بار باختندولی اکنونبا دست خود میسازیم،تمدن بیچارگان؟از کی بپرسم؟؟؟چرا نور میدهیم به خاموشی آنا,میتوانیم ...ادامه مطلب